శ్రీ పరమాత్ముడు "అక్షర" జీవరాశికి చెందినవాడు

ముందు గడిచిన శ్లోకం 4:6లో తన గూర్చి శ్రీ పరమాత్ముడు చెప్పుకున్న విధంగా శ్రీ పరమాత్ముని ప్రత్యేక గుణాలు నాలుగు వర్ణించబడ్డాయి. సర్వశక్తి సంపన్నుడైన సర్వేశ్వరునిలోనూ ఈ గుణాలు ఉన్నాయి. కానీ అతడు (పరమాత్ముడు) సర్వేశ్వరుడు కాదు. అయితే స్వర్గలోకాల నుండి దిగి వచ్చిన ఈ పరమాత్ముడు ఎవరు? అనే సంశయం సహజంగా అందరికీ కలుగుతుంది. ఈశ్వరునిలో ఉన్న కొన్ని గుణాలు కలిగి యున్నట్లు కనిపిస్తున్న ఈ అస్తిత్వం ఎవరిది? అనే సందేహ నివృత్తికై మీ దృష్టిని ఈ క్రింది శ్లోకాల వైపు సారించమనవి. గీతా ప్రకారం జీవులలో రెండు తరగతులను మనము చూడగలము. అందులో ఒకటి నశించే గుణము కలవి అంటే భూమిపై జన్మించిన సమస్త జీవరాశులు ఈ కోవకు చెందుతాయి. ఇక రెండవది స్వర్గలోకాలకు చెందిన సమస్త జీవరాశులు మరియు ఆత్మలు (SPIRITS) ఇవి నశింపు లేనివి.

ద్వావిమౌ పురుషౌ లోకే క్షరశ్చాక్షర ఏవ చ
క్షరస్సర్వాణి భూతాని కూటస్థోక్షర ఉచ్చతే.
ప్రపంచమునందు క్షరుడనియు, అక్షరుడనియు ఇరువురు పురుషులు కలరు. అందు సమస్త ప్రాణుల యొక్క దేహములు క్షరులనియు, కూటస్థుడగు జీవుడు అక్షరుడనియు చెప్పబడుచున్నారు. - గీతా 15:16

ప్రపంచములో రెండు రకాల జీవులున్నాయి.అవి నశించేవి (క్షరములు), నశింపనివి (అక్షరములు) మార్పులు చెందకుండా స్థిరముగా ఉండే తమతమ అసలు ఆకారము కలిగి ఉండేవి.

జీవులలో నశించిపోయే గుణము గల జీవులన్నీ ఒక తరగతికి చెందినవి మరియు మార్పులు చెందకుండా స్థిరంగా వారి సహజ ఆకారంలో ఉండేవి రెండవ తరగతికి చెందినవి. జీవరాశి రెండు తరగతులుగా విభజించబడింది. సర్వశక్తి సంపన్నుడైన ఈశ్వరుడు భూమిపై మానవజాతిని సృష్టించాడు అంతేకాక, పరలోకాల్లో విలసిల్లే మరొక జాతి జీవులను కూడా సృష్టించాడని, వారు మానవుల లక్షణాలకు విరుద్దమైన గుణాలు కలిగి ఉంటారనే విషయం దీని ద్వారా స్పష్టించాడని, వారు మానవుల లక్షణాలకు విరుద్దమైన గుణాలు కలిగిఉంటారనే విషయం దీని ద్వారా స్పష్టమయ్యింది. వీరిని గురించి పై శ్లోకంలో చెప్పినట్లు తమ ఆకార స్వరూపాలలో ఎటువంటి మార్పులు చెందకుండా స్థిరంగా ఉంటారని మరియు వీరికి నాశనము (చావు) లేదని గ్రహించాలి. ఈ రెండు ప్రకృతి సిద్దమైన గుణాలు వీరిని జన్మరహితులనడానికి సాక్షాధారాలుగా ఉన్నాయి. కాబట్టి అర్జునుని ముందు భయంకర స్వరూపంలో కనబడి "నేను చావు పుట్టుకలు లేని వాడను" అని పరిచయం చేసుకున్నవానినే సర్వేశ్వరుడు అని చెప్పడానికి అవకాశం లేదు. కానీ 15:16 శ్లోకంలో వర్ణించినట్లు అతను చావుపుట్టుక లేకుండా సృష్టింపబడిన జీవరాశులలోని ఒకడు మాత్రమే అని తెలుసుకోవాలి. ఈ వాస్తవాలు రాబోవు వాదనలలో సమర్ధవంతంగా నిరూపించబడగలవు. గీతలోలాగే, ఖురాన్లో కూడా శాశ్వతమైన జీవితాన్ని పొంది, ఆకాశాలలో నివశించే జాతిని గురించి ప్రస్తావించడం జరిగింది. "శాశ్వతమైన జీవితం"అనే అంశం, చావుపుట్టుకలు లేవు మరియు స్థిరస్వరూపులు అనే విషయాన్ని గీతా 4:6 లో పేర్కొన్న దాని ప్రకారం దానంతట అదే వెల్లడైపోతుంది. మానవజాతికి పూర్వీకులైన మెదటి దంపతుల గురించి ఇక్కడ గుర్తుకు తెచ్చుకుందాము. స్వర్గం నుండి గెంటించి వేయాలనే కుట్రతో షైతాను (మాయ) వారిని ఎలా పురికొల్పాడో చూడండి.

"ఈ చెట్టు వద్దకు వెళ్లవద్దని దేవుడు శాసించింది ఎందుకంటే మీరు దేవతలలాగే అమర్త్వాన్ని పొంది శాశ్వతంగా ఉండిపోతారేమోనని" (ఖురాన్ 7:20). ఈ వాక్యాల వలన మానవుని జీవితం శాశ్వతం కాదని, దేవతలు పరలోకాలలో శాశ్వతంగా ఉండిపోయే అమరులని స్పష్టమవుతుంది. గీత మరియు ఖురాన్ ల ప్రకారం కూడా రెండు రకాలైన జీవరాశులున్నాయని తెలిసింది.

బైబిల్ : మరియు ఆకాశవస్తు రూపములు కలవు భూవస్తు రూపములు కలవు. ఆకాశవస్తు రూపముల మహిమ వేరు, భూవస్తురూపముల మహిమ వేరు. 1వ కోరింధీయులకు 15:40
(దయచేసి ఇంగ్లీష్ వర్షన్ లో చూడండి)
THERE ARE ALSO CELESTIAL BODIES AND BODIES TERRISTRIAL : BUT THE GLORY OF THE CELESTIAL IS ONE AND THE GLORY OF THE TERRISTRILIS ANOTHER. - 1 CORINTHIANS 15:40

ఆ తరువాత శ్లోకంలో సర్వశక్తి సంపన్నుడైన సర్వేశ్వరుడు ఈ రెండు రకాల జీవులకు అతీతమైనవాడని బహిర్గతమవుతుంది.

ఉత్తమః పురుషస్త్వన్యః పరమాత్మేత్యుదాహృతః
యో లోకత్రయమావిశ్వ బిభర్త్యవ్యయఈశ్వరః
ఎవడు మూడులోకములందును ప్రవేశించి వానిని భరించుచున్నాడో, అట్టి నాశరహితుడును, జగన్నియామకుడును, వేరైనవాడును నాగు ఉత్తమపురుషుడు పరమాత్మయని చెప్పబడుచున్నాడు -గీత 15:17

సర్వశక్తిమంతుడైన సర్వేశ్వరుడు ఉత్తమపురుషునిగా పరమ+ఆత్మగా వర్ణించబడ్డాడు. మన చర్చనీయాంశమైన శ్రీపరమాత్ముడే స్వయంగా సర్వశక్తి సంపన్నుడైన సర్వేశ్వరునిగా భావించడంలో ఇదే విషయం తప్పుదోవ పట్టించింది. సందర్భానుసారంగా కొన్ని మాటలు వేరువేరు అర్ధాలు ఇవ్వడమే కాకుండా, ఒక్కొక్కప్పుడు ఈ అర్ధాన్ని ఇతర వ్యక్తులను కూడా సూచిస్తాయి. ఉదాహరణకు ఆత్మ అనే మాట సర్వసాధారణంగా మనిషిలో ఉండే అంతరాత్మకు అర్ధంగా వాడతారు. కానీ కొన్ని సందర్భాలలో ఇదే మాట వ్యక్తులను గురించి సూచిస్తుంది.

ఉదాహరణకు 
జితాత్మ = మనసును జయించినవాడు (6:7)
తృప్తాత్మ = తృప్తీని పొందినవాడు (6:8)
మహాత్మ = గొప్పవాడు (శ్రీకృష్ణుడు) (11:37)
మహాత్మ = గొప్పవాడు (అర్జునుడు) (18:74)
పరమాత్మ = పవిత్రమైనవాడు  (శ్రీకృష్ణుడు) (13:23)
పరమాత్మ = పవిత్రమైనవాడు (ఇంద్రియములను జయించినవాడు) (6:7)
కామాత్మ = ఇంద్రియ కోరికల వలన సంతృప్తి చెందగోరువాడు (2:43)
అవ్యయాత్మ = నాశనము కాకుండా ఉండువాడు (4:6)
సంశయాత్మ = సందేహము కలిగినవాడు (4:40)
మహాత్మానాః = గొప్ప గొప్ప ఆత్మలు, సత్పురుషులు (9:13)

పరమాత్ముడు అనేది శ్రీకృష్ణుని బిరుదు. ఇది ఇతని గొప్పతనాన్ని సూచిస్తుంది.  గీతలో 6:7 శ్లోకములో సర్వశక్తి గల సర్వేశ్వరుడు మనిషినుద్దేశించి ఇలా వర్ణించాడు. ఇంద్రియాలను అదుపులో ఉంచుకున్నవాడు పరమాత్ముడు. అనగా ఇంద్రియములను జయించువాడు పరమాత్ముడు. ఇక్కడ రెండు రకాల పరమాత్ములున్నారు. ఒకరు శ్రీకృష్ణుడు, మరొకరు తన మనసును అదుపులో ఉంచుకున్నవాడు. మరి ఈ ఇద్దరి వ్యక్తుల హోదాలు సమానమౌతాయా? ఈ ఇద్దరి మధ్య వ్యత్యాసము లేదా? శ్రీకృష్ణుడు మహాత్ముడు (11:37), శ్రీ అర్జునుడు కూడా మహాత్ముడుగా (18:74) పిలువబడ్డాడు. ఇద్దరికీ మహాత్ముడనే బిరుదులు లభించినంత మాత్రాన అర్జునుడికి, శ్రీకృష్ణుడికి వ్యక్తిగత హోదా ఒకటే అవగలదా? అర్జునుడిని, శ్రీకృష్ణుడితో పోల్చవచ్చా? నిష్కల్మషమైన మనస్సుతో అనన్య మనస్కులై దేవుని ఆరాధించేవారు "మహాత్మానాః అనబడతారని గీత చెబుతుంది. ఆరాధించేవారంతా (మహాత్మానాః) అర్జునుడు లేక కృష్ణునితో సమానులవుతారా? ఈ ముగ్గురిని సమానహోదాతో చూడగలమా? మనం గొప్పవాళ్లను మహాత్ములని పిలుస్తాము. (ఉదా:- మహాత్మాగాంధీ). సర్వోన్నతుడైన ఈశ్వరుని మనం ప్రభువు అని పిలుస్తాము. కోర్టులో మేజిస్ట్రేట్ లను, జడ్జీలను "మిలార్డ్" అని సంభోధించడం మనం వింటుంటాం. కానీ ఈ జడ్జీలకిచ్చే "లార్డ్" అనే బిరుదును పురస్కరించుకుని సర్వేశ్వరుడిని, జడ్జీల హోదాను సమాన దృష్టిలో చూస్తామా? సర్వేశ్వరుని పరమాత్ముడని పిలవడం అంగీకరించవలసిన విషయమే. ఎందుచేతనంటే ఆయన ప్రతి అంశంలోనూ పరమశ్రేష్టమైనవాడు (7:7). గొప్పవాడై ఉండి పరమాత్మునిగా (గొప్ప పురుషుడు అనే అర్ధంలో) పిలవబడేవాడు ఎవడైనప్పటికీ లేక ఎవరైనా ఎవరినైనా అలా సంబోధించి పిలిచారనుకోండి లేక సర్వేశ్వరుడే స్వయంగా ఈ బిరుదును ఎవరికైనా ప్రసాదించినా వారు భువిలోని వారైనా లేక ఆకాశాలకు చెందినవారైనా, వారెవరూ ఇంకా చివరకు పరమాత్ముడు కూడా సాక్షాత్తు సర్వోత్కృష్టుడైన ఈశ్వరునితో సరిపోల్చబడరు; సర్వేశ్వరుదూ కాలేదు. 15:17 శ్లోకములో పేర్కొనబడిన పరమాత్ముదనే పదము కేవలం ఒకే ఒక్కడు సర్వోన్నతుడైన సర్వేశ్వరునికే తప్ప మరెవరికీ వర్తించాడు. మన ప్రస్తుత చర్చనీయ అంశములో ఉన్న ఆకాశలోకాలకు చెందినవాడు, సనాతన ధర్మాన్ని పునః స్థాపించడానికి నియమింపబడినవాడయిన వానికి పరమాత్మ అనే ఈ బిరుదు సందర్భానుసారం ఇక్కడ వర్తించనే వర్తించదు. సరిగా చెప్పాలంటే శ్లోకము 15:17 లోని పరమాత్ముడు (సర్వేశ్వరుడు) మరియు 15:16లోని అక్షర తరగతికి చెందిన పరమాత్ముడు వీరిద్దరూ ఒకే వ్యక్తిత్వం గల వారు కారు. రాబోవు వాదనలు ఈ అంశాన్ని ఇంకా స్పష్టంగా విశదీకరిస్తాయి. సర్వశక్తిగల సర్వేశ్వరుడు తాను సర్వజీవ రాశులకంటే, వారు ప్రపంచములోని వారైనా పరలోకమందలి దేవగణములైనా వారందరి కంటే అతీతమైన, ఉన్నతమైన, ప్రత్యేకమైన వ్యక్తిత్వము కలిగియున్నానని వేరొక శ్లోకములో చెబుతున్నాడు.

యస్మాత ర మతీతో హమాక్షరాదపి చోత్తమః
అతోస్మి లోకేవేదే చ ప్రధితః పురుషోత్తమః
నేను క్షరస్వరూపుని కంటే మించినవాడను, అక్షర స్వరూపునికంటే శ్రేష్టుడను అయి యున్నందువలన ప్రపంచమునందును, వేదము నందును "పురుషోత్తము"డని ప్రసిద్ధికెక్కి యున్నాను. - గీత 15:18 

Next Page : 6

Continue Reading...

4. యోగేశ్వరుడు - మానవకోటి జ్ఞానోదయం కొరకు నియుక్తుడైనవాడు

4. యోగేశ్వరుడు - మానవకోటి జ్ఞానోదయం కొరకు నియుక్తుడైనవాడు

4. సమస్త ప్రాణులకు ప్రభువు
"భూతానామ్ ఈశ్వరోపినన్"  భూతానామ్ = జన్మించిన సమస్త ప్రాణికోటి , ఈర్వర = ప్రభువు

పుట్టిన ప్రతి జీవికి తాను ప్రభువునని ప్రమాత్ముడు వివరించాడు. ప్రస్తుత చర్చనీయాంశ విషయానికి వస్తే "భూతానామ్ ఈశ్వరః" అనే వాక్యానికి సమస్త మానవ జాతికి ప్రభువని అర్ధం. "భూతానామ్" అనేది ఇక్కడ ప్రత్యేకంగా మానవజాతినుద్దేశించే చెప్పబడింది. అయితే ధార్మిక గ్రంధాల ఆధారము లేకుండా ఇది ఎలా చెప్పగలరు? అని అడగవచ్చు. దీనికి మా వివరణ ఏమిటంటే -"జన్మించని పరమాత్ముడు " "జన్మించిన వారందరికీ తాను ప్రభువు"ను అని చెప్పిన పలుకులు మానవరూపం దాల్చి చెప్పినవి. ఒక పుట్టుకలేని జీవి మానవ ఆకారంలో వచ్చి తాను పుట్టే వారందరికీ ప్రభువునని తనను పరిచయం చేసుకుంటున్నాడంటే "మానవులకు ప్రభువునని మాత్రమే కాని వేరే జీవులకు కాదని చెప్పినట్లు స్పష్టమవుతుంది. పైగా యోగాభ్యాసము చేయవలసిన అవసరం మానవునికి తప్ప ఏ ఇతర జీవికి కూడా లేదు. కనుక ప్రమాత్ముడు మానవజాతికి మాత్రమే ప్రభువు (యోగేశ్వరుడు). యోగేశ్వరుడు అనేది పరమాత్మకు మరొక పేరు (గీతా 11:4,9)

పరం యోగం యోగేశ్వరః
పరం =  సర్వోత్కృష్టమైన, పరమ శ్రేష్టమైన 
యోగం = ప్రోక్తించబడిన జ్ఞానం
యోగేశ్వరః (యోగ+ఈశ్వర) = యోగమునకు లేక జ్ఞానబోధకు ప్రభువు

వ్యాసప్రసాదాచ్చుతవా నేతద్గుహ్యాతమం పరమ్
యోగం యోగేశ్వరాత్కృష్ణాత్సాక్షాత్క థయతస్స్యయమ్. గీత 18:75
శ్రీ వేదవ్యాస మహర్షి యొక్క అనుగ్రహమువలన, నేను అతి రహస్యమైనదియు, మిగుల శ్రేష్టమైనదియునగు ఈ యోగశాస్త్రమును స్వయముగనే అర్జునునకు చెప్పుచున్న యోగేశ్వరుడగు శ్రీ కృష్ణుని వలన ప్రత్యక్షముగా వింటిని. 

కాబట్టి ఈ రెండు క్లాజులు అనగా 4:6 యొక్క "భూతానాం ఈశ్వరః" మరియు 18:75 యొక్క "యోగేశ్వర" అనే మాట సమస్త మానవజాతికి జ్ఞానోదయాన్ని కలిగించే గురువు శ్రీపరమాత్ముడని నిరూపిస్తున్నాయి. అయితే జ్ఞానోదయాన్ని ప్రసాదించడానికి స్వర్గలోకాల నుండి ఈయన రాక కేవలం భారతదేశానికే పరిమితం కాదు అని ఇంకా ఆయన రాకడ ఉద్దేశం యావత్ ప్రపంచంలో మనుగడ సాగించే సమస్త మానవజాతికి జ్ఞానోదయం కలిగించడం అని విశదమౌతుంది. ఎయా కారణంగానే ఆయన జగద్గురువుగా పేరు గాంచాడు. (11:43). ఇది "భూతానాం ఈశ్వరః" అనే మాటకు సరియైన అర్ధం. ఆయన సర్వమానవజాతికి యోగము ప్రసాదించే ప్రభువుగా గాక విశ్వంలోని సర్వస్వానికి ప్రభువుగా ప్రజలు అపోహలు పడుతున్నారు. ఈ విధంగా యోగేశ్వరుడిని లోకేశ్వరుడిగా, సర్వేశ్వరునిగా భ్రమపడి ఈశ్వరత్వం ఆయనకు ఆపాదించడం జరిగింది.

Next Page : 5 

Continue Reading...

3.పరమాత్ముని అవతారాన్ని సర్వేశ్వరుని అవతారంగా భ్రమించడం జరిగింది

"ఇంత భయంకర ఆకారము గల మీరు ఎవరు?" మరియు "మీ ప్రవృత్తి ఏమిటి?, మిమ్మును గూర్చి తెలిసికొన గోరుచున్నాను" అనేవి మూడు సందేహాలు

అర్జునుడు శ్రీ పరమాత్మున్ని సర్వేశ్వరునిగా భావించడం లేదనే విషయాన్ని ఈ రెండు ప్రశ్నలు ధ్రువపరుస్తున్నాయి. అర్జునుడు అతనిని సర్వేశ్వరునిగా గుర్తించి ఉంటే "నీవు ఎవరవు? నీ ప్రవృత్తి ఏమిటి?" అని ప్రశ్నించి ఉండేవాడు కాదు. అయినా దేవోత్తమా ఆది పురుషుడు, నీకు నమష్కారము, నన్ననుగ్రహింపు (11:31) వంటి మాటలు పరమాత్ముడి స్థాయిని సర్వేశ్వరుని స్థితికి తీసుకువెళ్లడానికి చేసిన మానవ విఫలయత్నంగా అద్దం పడుతున్నాయి. అర్జునుని ప్రశ్నకు శ్రీ పరమాత్ముడు సాధారణ మానవరూపంలో ఈ క్రింది విధంగా సమాధానం చెబుతాడు.

అజోపి సన్నవ్యయాత్మా భూతానామీశ్వరోపి సన్
ప్రకృతిం స్వామధిష్టాయ సంభవామ్యాత్మమాయయా.
నేను పుట్టుకలేనివాడను, నాశరహితస్వరూపముగలవాడను, సమస్త ప్రాణులకు ఈశ్వరుడను అయియున్నప్పటికీ స్వకీయమగు ప్రకృతిని వశపరచుకొని నా మాయశక్తి చేత పుట్టుచున్నాను. - గీత 4:6

పై శ్లోకములో నాలుగు అంశాలు (గుణాలు) కనిపిస్తాయి. అవి మానవ ఆకారములోనున్న శ్రీ పరమాత్ముడి అసలు వ్యక్తిత్వాన్ని స్పష్టపరుస్తాయి.

1. జన్మరహితమైనది. 2.నాశనము లేనిది. 3. మానవాకారముగా అవతారము పొండాగాల స్వయంశక్తి సామర్ధ్యాలు కలిగి ఉండేది. 4. సమస్తజీవులకు ప్రభువు. 

1.అజః (జన్మరహితుడు) : పుట్టుకలేనివానికి మరణం అనే ప్రశ్నే తలెత్తదు కాబట్టి అలాంటివాడు మరణం సంభవించే సామాన్య మానవుడిలా జన్మించడు. జనన మరణాలకు అతీతంగా మనిషే ఉండడు. అందుకే జనన-మరణములు లేని పరమాత్ముడు ఏవిధంగానూ మానవుడు కాలేడు. సర్వశక్తి సంపన్నుడైన సర్వేశ్వరునికి ఈ గుణాలు ఉన్నాయని గ్రంధాల (Scriptures) ద్వారా తెలిసింది. కనుకనే ఈ అంశం ద్వంద్వార్ధలకు దారి తీసి అపోహలకు  ప్రధాన కారణమైంది. అది కాలక్రమేణా (మానవరూపంలో వచ్చిన) పరమాత్ముని అవతారాన్ని ఈశ్వరావతారమని నమ్మించి చివరకు పరమాత్ముడంటేనే సర్వేశ్వరుడనే అపోహకు దారి తీసింది.

2. అవ్యయాత్మ : నశింపనివాడు (నాశనము లేనివాడు) : నశించేగుణం లేని లేక ఎటువంటి మార్పులు చెందనిది. ఈ గుణము మానవనైజానికే వ్యతిరేకము. ఎందుకంటే మానవుడు ముందు పసివానిగా జన్మిస్తాడు. క్రమేణా బాల్యదశకు, ఈ బాల్యము యవ్వనదశకు మారుతుంది. ఈ విధంగా మానవ శరీరము ఒకదశ నుండి మరొక దశకు మారిపోతుంది. ఇక్కడ నుండి క్షీణదశ ప్రారంభం అవుతుంది. క్రమేపీ వృద్దాప్యానికి చేరుకుని చివరకు మనిషి మరణిస్తాడు.

    పరమాత్ముని గురించి చెప్పాలంటే ఆయన తన గురించి చెప్పుకున్నట్లు ఆయనకు తనదంటూ ఒక స్వరూపం ఉంది. అది పైన వర్ణించిన నశించే గుణాలు మార్పులూ లేకుండా ఉంటుంది. ఈ భేదాలను అవగాహన చేసుకుంటే, పరమాత్ముడు మానవ మాత్రుడు కాడని తెలుస్తుంది. ఇంకొక ముఖ్య విషయం ఏమిటంటే సర్వశక్తిమంతుడైన సర్వేశ్వరుడు కూడా ఇలాంటి లక్షణాలు కలిగి ఉన్నవాడే. అందువలన శ్రీ పరమాత్మునికి దైవత్వం ఆపాదించడంలో ఈ అంశం కూడా బలం చేకూర్చింది. అంటే సర్వేశ్వరుడే స్వయంగా శ్రీ పరమాత్మునిగా అవతారము ఎత్తుతాడనే భ్రమ కలగడానికి కారణమైంది.

జన్మించినవాడు అవతారము కాజాలడు
సంభవామి = నేను అవతారమును పొందుదును, నేను ప్రత్యక్షపరచు కొందును.

3. అవతారము = మానవ రూపము దాల్చడం : పుట్టుకలేనివాడు మార్పులు చెందని శరీరముతో ఉన్నవాడు. ఇలా అంటే ఆయన ఆకాశమునుంచి భూమిపై మానవశరీరముతో దిగి వస్తేనే గాని అది సాధ్యపడదు.

అవతారము పొందేవానికి రెండు శరీరాలు ఉంటాయని మనము గ్రహించాలి. ఒకటి అతని సొంత శరీరము, మరొకటి అవతారము పొందిన శరీరము. అయితే అవతారములో ఉన్న శరీరము తన పని ముగించుకుని తిరిగి సొంత శరీరముగా మారినప్పుడు అవతారములో కనిపించిన శరీరము మాయమయిపోతుంది. ఈ విధముగా ఆయన ఎన్ని అవతారాలు ఎత్తిగా ఉండేది మాత్రం తన స్వంత అస్తిత్వములోనే అది తన సహజ స్వరూపములోనైనా ఉంటుంది. లేదా అవతారరూపంలోనైనా ఉంటుంది.

ఇంకా ఆశ్చర్యకరమైన విషయం ఏమిటంటే ఆయన జనుల మధ్యనే సంచరిస్తూ ఎవరికీ కనబడకుండా ఉండగల సామర్ధ్యము కలిగి ఉన్నవాడు.

మరొక ఆశక్తికరమైన విషయం ఏమిటంటే ఆయన అతి సూక్ష్మమైన రూపంలో ప్రవక్త హృదయంలోనికి తిన్నగా ప్రవేశింపగలదు. అంటే అణువుకంటే సూక్ష్మంగా మారి ప్రవక్త హృదయంలో ఈశ్వరజ్ఞానాన్ని అంకురింప జేస్తాడు. దీనినే ఆత్మ+జీవాత్మల కలయిక అంటారు. ఆయన ఏ పరిస్థితులలో ఏ రూపంలో ఉన్నా ఆయనకున్నది ఒకే ఒక సహజ స్వరూపం. అందుచేత తన సహజత్వం గురించి, తన స్వభావాలను, గుణాలను వివరించి చెప్పినడాని ప్రకారం చూస్తే ఎట్టి పరిస్థితులలోనూ ఆ గుణాలు మానవులకు అన్వయింపవు. "సంభవామి ఆత్మ మాయయా" " నా స్వయం మాయాశక్తితో అవతరింతును" కాబట్టి ఈ "సంభవామి ఆత్మ మాయయా" అనే షరతు పరమాత్ముడు మానవరూపంలో ఆకాశము నుండి దిగివచ్చినవాడే కానీ, ఏ కాలంలోనూ ఏ మానవ గర్భకోశము నుండి కూడా జన్మించినవాడు కాదు. పరమాత్మ జన్మించడు గాని తాను కోరిన రూపములో దర్శనమిస్తాడు అనే సత్యాన్ని ఈ విషయం చాలా స్పష్టంగా వివరిస్తుంది.

ఈ సత్యం వెలుగులో తేవడానికి గీతే సాక్షాధారం. శ్రీ పరమాత్ముడు మూడు వేరువేరు రూపాలలో కనిపించాడు.
1.అసాధారణమైన నాలుగు చేతులు కలిగి ఉంది అర్జునునికి మొదట సాక్షాత్కరించిన మానవరూపము.
2.తరువాత సామాన్య మానవరూపంలో కనిపించింది.
3 అర్జునుని కోరిక మేరకు అతనికి చూపించిన విశ్వరూపం. ఇదే తనదైన అసలు సహజసిద్దమైన స్వరూపం (11:47)

ఇప్పుడు ఒక వాస్తవాన్ని మీ ముందుంచాలనుకుంటున్నాను. అర్జునుడు విశ్వరూపాన్ని చూసినప్పుడు చాలా భయంకంపితుడయ్యాడు. ఇకపై చూడలేక దీనికి ముందు చూపించిన అసాధారణ చతుర్భుజ మానవ రూపాన్నే చూపమని శ్రీ పరమాత్ముని వేడుకున్నాడు. (11:49). పరమాత్ముని ఆ భయంకరమైన విశ్వరూపం నాలుగు చేతులు గల అసాధారణ మానవరూపముగా ఆ తరువాత సామాన్యమైన మానవ రూపంగా మారిపోయింది.

ఇలా రూపాలను మార్చి భూమి మీదకు అవతారం పొందడం అనేది ఏ మానవ మాత్రునికి సాధ్యం కాదు. పరమాత్ముడు కోరిన రూపాన్ని తన ఇష్ట ప్రకారం పొండాగాల సామర్ధ్యం కలిగి ఉన్నాడని దీని వలన తెలిసింది. "సంభవామి యుగేయుగే" (4:8). ఆయన ఆకాశాల నుండి దిగి వచ్చేవాడు కాబట్టి ఆయన ఏ కాలములోనూ, ఏ స్త్రీ గర్భము నుంచి కూడా జన్మించలేదని, రాబోయే కాలంలో కూడా అలా జన్మించాడనే విషయాన్ని ఈ అంశం అతి స్పష్టంగా బహిర్గతం చేస్తుంది. అయితే ఆయన ఎలా వస్తాడు? ఆయన మానవ ఆకారంలో స్వర్గలోకాల నుండి దిగి వస్తాడు. నిజానికి స్త్రీ గర్భం నుండి పుట్టడం అనే విషయం ఆయన పరమ లక్షణాలకు విరుద్దమైనది. ఎందుచేతనంటే ఈయన ఎవరి వలన జన్మించినవాడు కాదు, ఎటువంటి మార్పులు చెందకుండా స్థిరంగా శాశ్వతంగా ఉండేవాడు. పుట్టుకకు లోనైన ప్రతీ మానవుడూ వివిధ దశలుగా మార్పులు చెండాలి. అలా చివరికి అతను మృత్యువాత పడాలి (2:13,27)అనేది వాస్తవం. దీనిని బట్టి మరో విషయం నిరూపణ కాగలదు.

అదేమిటంటే స్త్రీ గర్భం నుండి జన్మించి ఉన్నవారు ఎవరూ అవతారపురుషులు కాలేరు. అనగా మానవగర్భం నుండి జన్మించిన వానికి తాను అవతరించినవానిగా చెప్పుకునే హక్కు లేదు. మానవులెవరూ అవతారా పురుషులు కాజాలరు అనే యధార్ధాన్ని ఈ అంశము నిరూపిస్తుంది. కనుక మానవుని వలన జన్మించినవారు దేవుని అవతారము అనే వాదన వీగిపోయింది. మానవజన్మ నెత్తినవాడు, నేను అవతారాపురుషుదానాని వాదిస్తే వాడు మోసము చేస్తున్నాడని సులువుగా అర్ధమయి పోతుంది. ఇటువంటి వారిని దేవుని అవతారాలుగా భావించే వారు మాయలో పడ్డారని అర్ధం చేసుకోవాలి.

Next page : 4

Continue Reading...

2.పరమాత్మ - అర్జునుడు ఒకరికొకరు అపరిచితులు

కురుక్షేత్రము
కురుక్షేత్రము అంటే ఒక పవిత్ర స్థలము లేక పుణ్యక్షేత్రము. దీనికి ధర్మక్షేత్రము అనే మరొక పేరు కూడా ఉంది. ధరాన్ని పునఃస్థాపించడానికి ప్రమాత్ముడు, జీవాత్ముని (ప్రవక్త అర్జునుని)తో మొదటిసారిగా కలసిన ప్రదేశము, శ్రీ పరమాత్ముని చేత ధర్మం బోధించబడింది కాబట్టి ఇది ధర్మక్షేత్రం అనబడుతుంది.
(కురుక్షేత్రమునకు మరొక అర్ధం కురు=చేయు, క్షేత్రము=స్థలము. ముఖ్యంగా దీని అంతరార్ధం కర్మలను ఆచరించు స్థానముగా ఈ ప్రపంచమునకు వర్తిస్తుంది.)

ధర్మక్షేత్రే కురుక్షేత్రే
ధర్మం బోధించిన స్థలం కురుక్షేత్రం - గీత 1:1

కురుక్షేత్రం లేక ధర్మక్షేత్రంలో శ్రీ పరమాత్ముడు తన మొదటి కలయిక (యోగము)లో అర్జునునికి ఏవిధంగా కనిపించాడో ఈక్రింది శ్లోకము తెలుపుతుంది. శ్రీ పరమాత్ముని చూసి అర్జునుడు ఇలా అడిగాడు.

ఆఖ్యాహి మేకో భావానుగ్రరూపో నమోస్తు తే దేవవర ప్రసీద
విజ్ఞాతుమిచ్చామి భవన్తమాద్యం న హి ప్రజానామి తవ ప్రవృత్తిమ్.
దేవోత్తమా! భయంకరాకారముగల మీరెవరో నాకు చెప్పుడు. ఏలయనగా మీ ప్రవృత్తిని ఎరుంగకున్నాను. మీకు నమస్కారము. నన్ననుగ్రహింపుడు. -గీత 11:31

శ్లోకము 11:31 లోని "భయంకరాకారము గల నీవు" అనే మాటలను బట్టి శ్రీ పరమాత్ముడు బహుశా నాలుగు చేతులు కలిగి ఉన్న ఒక అసాధారణ మానవరూపంలో అర్జునునికి కనిపించాడు. ఆ ఆకారాన్ని మొదటిసారి చూసినప్పుడు అర్జునుడు మనస్సులో కాస్తంత భయంతో తడబడ్డాడు. క్రింది శ్లోకం ఆ విషయాన్ని బహిర్గతం చేస్తుంది.

కిరీటినం గదినం చక్రహస్త మిచ్చామి త్వాం ద్రష్టుమహం తధైవ
తేనైవ రూపేణ చతుర్భుజేన సహస్రబాహో భావ విశ్వమూర్తే.
నేను మిమ్మల్ని మునపటివలెనే కిరీటము, గదా, చక్రము చేత ధరించిన వానిగ జూడలంచుచున్నాను. అనేక హస్తములుగలవాడా! జగద్రూపా! నాలుగు భుజములు గల ఆ పూర్వరూపమునే మరల ధరింపుడు. - గీత 11:46

శ్రీ పరమాత్ముని విశ్వరూపం ఎక్కువసేపు చూడలేకపోయిన అర్జునుడు మరల వెనుకటి నాలుగు చేతులతో కూడిన రూపాన్నే చూపమని శ్రీ పరమాత్ముని వేడుకున్నాడు. నాలుగు చేతులు కలిగియున్న ఈ ఆకారము మొదటి చూపులో కాస్త భయం కలిగించేదిగా ఉన్నా, విశ్వరూపమంత భయంకరంగా లేదు కానీ ఒక విధమైన ఆనందానుభూతిని కలిగించింది. కనుక ఆ ఆకారాన్ని మరల చూడాలనే కోరిక అర్జునునికి అతి స్పష్టంగా కనిపించి ఉంటాడు. తాను (పరమాత్ముడు) సాధారణ మనిషిని కానని మానవజాతికి అతీతుడనే విషయాన్ని అర్జునుని మనస్సుపై ముద్రవేసి అతనిని విశ్వసింపజేయడానికి అలా చూపడం జరిగింది.

1.నీవు ఎవరు? 2.నీవు నిర్వర్తించవలసిన కార్యమేమిటి? (నీ ప్రవృత్తి ఏమిటి?)

పై రెండు ప్రశ్నలు శ్రీ పరమాత్మునితో అర్జునునికి ఇంతకుపూర్వం పరిచయం లేదని ఈ అసాధారణ రూపంలోనే అర్జునునితో సమావేశం అవడం ఇదే ప్రధమమనే విషయాన్ని తెలుపుతోంది. ఇంకా ఈ అసాధారణ రూపం కలవాడు వాస్తవానికి ఎవరై ఉంటాడు? ఇతడు నిర్వర్తించే కార్యమేమిటి? అనే విషయాలు తెలుసుకోవాలనే కోరిక అర్జునుని మనస్సులో కలిగినట్లు స్పష్టం అవుతుంది.

పరమాత్మ ప్రవక్త ముహమ్మద్ వారిని కలిశాడు.

జీబ్రయీల్ (గాబ్రియేల్)ను ముహమ్మద్ ప్రవక్త మొదటిసారి చూసినప్పుడు ఆయనకు ఇంచుమించు ఇలాంటి అనుభవమే ఎదురైంది. కాంతి పర్వతం (జబలే నూర్)పై జిబ్రయీల్ వారు ఈ అసాధారణ రూపంలోనే ముహమ్మద్ ప్రవక్తకు మొదట దర్శనమిచ్చాడు. హిందూ ధార్మిక గ్రంధాలలో జిబ్రయీల్ కు పేర్కొన్న పేరు పరమాత్ముడు. కాంతి పర్వతంపై జిబ్రయీల్ అసాధారణ రూపంలో ముహమ్మద్ ప్రవక్త వారిని ఉద్దేశించి తన అధికారికమైన స్వరంలో ఇలా ఆదేశించాడు:

పఠించు సర్వాన్నీ సృష్టించిన నీ ప్రభువు పేరుతో. ఆయన పేరుకుపోయిన నెత్తుటి ముద్దతో మానవుణ్ణి సృష్టించాడు. పఠించు, నీ ప్రభువు పరమ దయాళువు. ఆయన కలామ్ ద్వారా జ్ఞానం నేర్పాడు. మనిషి ఎరుగని జ్ఞానాన్ని అతనికి ప్రసాదించాడు. - ఖురాన్ 96:1-5

అప్పటికి ముహమ్మద్ వారు ప్రవక్తగా ఇంకా నియుక్తులు కాలేదు. ఆయన నివాస ప్రాంతం నుండి దూరంగా కాంతికొండ (జబలెనూర్) వద్దకు పోయి ఏకాంత ప్రదేశంలో ధ్యానం చేసుకునేవారు.

ధర్మం ప్రప్రపధంగా కురుక్షేత్రంలో బోధింపబడుట చేత అది ధర్మక్షేత్రంగా పిలువబడింది. అదే విధంగా మొదటిసారి దైవసందేశం ఇక్కడినుండే రావడం మొదలయింది. ఈ కాంతిపర్వతం వద్దనే పరమాత్ముడు*, ప్రవక్త ముహమ్మద్ కు దర్శనమిచ్చి ఆయన (ముహమ్మద్) పై దైవ సందేశాన్ని అవతరింపజేసాడు. కాబట్టి ఈ పర్వతము జబలెనూర్ (కాంతిపర్వతం)గా పిలువబడింది. ఈ జబలెనూర్ నుండే అపురూప దైవ సందేశ కిరణాలు వెలువడి, అంధకారంలో కొత్తిమిట్టాడుతున్న ప్రపంచమంతా వెదజల్లబడ్డాయి. కురుక్షేత్రంలో అర్జునుడివలే, "నీవు ఎవరవు?, నీ కార్యమేమిటి? అనే ప్రశ్నలు వేయనప్పటికీ, ఆ అపరిచిత ఆకారారపు దర్శనమేమిటో ఆయన ఇవ్వబోయే సందేశమేమిటో అని ముహమ్మద్ ప్రవక్త తీవ్రంగా కలవరపడ్డారు.
.......................................
పరమాత్ముడు* : ఖురాన్ ప్రకారంగా రూహుల్ ఖుద్దుస్ అని అతని బిరుదు. రూహ్ + ఖుద్దూస్ = రూహుల్ ఖుద్దుస్.
రూహ్ = ఆత్మ, ఖుద్దుస్ = ప్రవిత్రమైన. పవిత్రమైనటువంటి ఆత్మ = పరమాత్మ, (ఖురాన్ 5:110, 2:87) ఖురాన్ లో ఆయనకు మరొక బిరుదు ఉన్నది. అది "రూహుల్ అమీన్" అనగా విశ్వననీయమైన ఆత్మ అని అర్ధం (ఖురాన్ 26:193).

Next Page : 3

Continue Reading...

1.యోగము - దాని వాస్తవికత | Yogamu - Its Reality

యోగము - దాని వాస్తవికత | Yogamu - Its Reality

యోగము - దాని వాస్తవికత | Yogamu - Its Reality

సర్వేశ్వరుడే స్వయంగా మానవరూపంలో డీడీ రావడాన్ని అవతారం అంటారు. మానవునిపై మాయగాడి పైశాచిక , షైతాని ప్రలోభాల ప్రభావం ఎక్కువైపోయి మానవులను ఏకేశ్వరోపాసన నుండి బహుదైవారాధన వైపునకు త్రిప్పడంలో అవతారము అనేది ప్రధాన పాత్ర పోషించడం జరుగుతుంది.

మనిషిలో సమగ్రమైన గ్రంధావగాహనం లోపించ్డమ్ వల్లనూ, ఒక దానిని మరొకటిగా భ్రమించటం వల్లనూ పరస్పర విరుద్ధమైన సిద్ధాంతాలు మతములో చోటు చేసుకుంటాయి.

యోగము : గీతాలోని అధ్యాయాలకు, విషాదయోగము, సాంఖ్యయోగము అని ఇలా వరుసక్రమంలో పేర్లు పెట్టి గీతను మొత్తం పద్దెనిమిది యోగములుగా విభజించారు.

ప్రస్తుత సందర్భాన్ని బట్టి "యోగము" అంటే "కలయిక" అని అర్ధం. దీనిని సాహిత్యపరంగా తీసుకున్నా ఇదే అర్ధం వస్తుంది. అయితే ఈ కలయిక ఎవరితో? శ్రీ విద్యాప్రకాశానందగిరి, కాళహస్తి వారు గీతా పరిచయంలోని "విషాదయోగము"లో ఈ విధంగా చెప్పారు : "యోగము అనగా కలయిక, జీవాత్మ పరమాత్మల కలయికయే యోగము" (గీతామకరందం)

ఈ భావము ఈక్రింది శ్లోకములో చదువవచ్చు.
"...తదాయోగం అవాప్స్యసి.." (తదా = అప్పుడు, యోగము=కలయిక, అవాప్స్యసి=నీవు పొందగలవు) అప్పుడు నీవు కలయిక పొందగలవు (2:53)

"తిరిగి ఎప్పుడు, ఎలా నీతో కలవడం జరుగుతుంది?" అని అర్జునుడు పరమాత్ముని ప్రశ్నించినప్పుడు, ఆయన పై శ్లోకము ద్వారా అతనికి వివరించి ఉంటారు.

శ్రీపరమాత్ముడు అర్జునునికి కొన్ని షరతులు వివరించి వాటిని నెరవేర్చగలిగినప్పుడు తిరిగి తనతో కలవడం సంభవమవుతుందని వివరించాడు. ధర్మాన్ని ప్రబోధం చేయడానికి ఏ జీవాత్మతోనైనా పరమాత్మ కలవడాన్ని యోగమంటారనేది స్పష్టమైంది. శ్రీ పరమాత్ముని ద్వారా ప్రోక్తమైన (బోధించబడిన) విషయాలు కూడా దైవ సందేశమైన "జ్ఞానము"నకు మారుగా "యోగము" అనబడుతూంది. అందుకే గీతాలోని అధ్యాయాలకు దైవసంబంధమైన జ్ఞానోదయానికి సంకేతముగా యోగములు అని పేరు పెట్టడం జరిగింది.

అర్జునుడు పరమాత్మునితో ఇలా అంటాడు.
...యః అయం యోగస్త్వయాప్రోక్తః - గీత 6:33
నీవు ప్రోక్టించిన యోగము

క్లుప్తంగా చెప్పాలంటే శ్రీ పరమాత్ముడు బోధించిన దైవ సందేశాలను యోగము అంటారనే విషయం ఈ శ్లోకము కూడా స్పష్టముగా అంగీకరిస్తుంది.
...యేతద్గుహ్యతమం పరమ్
యోగం యోగేశ్వరా...

నేను అతిరహస్యమైనదియు, మిగుల శ్రేష్టమైనదియునగు ఈ యోగా శాస్రమును స్వయముగానే అర్జునునకు చెప్పుచున్న యోగేశ్వరుడగు శ్రీ కృష్ణుని వలన ప్రత్యక్షముగా వింటిని. గీత 18:75

ఈ సందర్భముగా యోగము గురించి పతంజలి వారి తత్వశాస్రము (Philosophy)లో చెప్పబడిన నిర్వచనము గమనించదగినది. ఈ క్రింద చూడండి.

సర్వోన్నతుడైన సర్వేశ్వరుని సాన్నిధ్యములో మానవ మోక్షమునకు అవసరమైన మార్గములను బోధించుటయే "యోగము" యొక్క ముఖ్య లక్ష్యమై యున్నది. దీని ద్వారానే సర్వేశ్వరుని ఉనికి తెలియదగును... సర్వశక్తిమంతుడైన సర్వేశ్వరుని ఉనికిని మరియు ఆయన విధించిన అధికారపు ఆజ్ఞలను తెలుసుకోవడానికి ఈ యోగమును అవశ్యము గావించటం ఎందుకు జరిగింది.? అన్న సంశయము కూడా కలుగవచ్చు. బ్రహ్మ (సృష్టికర్త, సర్వేశ్వరుడు) అనేవానిని సంపూర్ణముగా అవగాహన చేసుకోవడం చాలా కష్టం. నేరుగా ఆయనను చూడనూలేము మరియు గ్రహించనూలేము. ఎందుకు? ఎందుకంటే అక్కడి వరకూ అనగా ఆయన అస్తిత్వము (person) వద్దకు మన చూపు వెళ్లలేదు. ఆయన మన కనుచూపు మేరలో ఉండువాడు కాడు (కేనోపనిషత్తు 1-3) మన కనుచోపు మేరలో ఉండువాడు కాడు - ఎవడునూ ఆయనను చర్మచక్షువులతో చూడలేడు. (OP. Cit 4-11, 6-9, 4-20)

చూపులు ఆయనను అందుకోలేవు, ఆయన చూపులను అందుకుంటాడు. ఆయన సూక్ష్మద్రష్ట, సర్వజ్ఞాని - ఖురాన్ 6:103
ఎవడును, ఎప్పుడైనను దేవుని చూడలేదు. - బైబిల్ యోహాన్ 1:18

సర్వశక్తి సంపన్నుడు అయిన సర్వేశ్వరుని సకల గుణాలు, సర్వలక్షణాలతో సహా తెలుసుకోగలిగి, మోక్షము పొందడానికి కావలసిన ఉపదేశములను తెలుసుకోవడానికి గాను ఆగమం (ఆరోహణ-Descent) మరియు ప్రోక్తం (యోగము - revelation) అనేవి అనివార్యమయ్యాయి. ఈవిధముగా ఆగమం మరియు ప్రోక్తం (యోగము) యొక్క ఆవశ్యకతను గురించి తెల్పిన విషయము ఖురాన్ కూడా ధ్రువపరుస్తుంది.

ఈ సందర్భముగా విద్యారణ్యవారు తమ "INTRODUCTION TO THE STUDY OF UPANISHADS"లో ఇలా వ్రాశారు.
ఆగమము - ప్రోక్తముల విషయానికొస్తే ఆచార కర్మలను తెలుపు భాగము ఫలముల గూర్చియు మరియు వాటిని ఏ విధముగా సాధించగలమో బోధించును గనుక ఆ భాగము నుండి బ్రహ్మజ్ఞానము పొందవచ్చునను ఆశను వమ్ము చేయుటకు ఎట్టి ఆధారమును లేదు.

దైవిక సంబంధిత విషయాలకొస్తే "ఆగమము" లేక "ప్రోక్తము" అనేవి లభించకపోతే మనిషికి బ్రహ్మజ్ఞానము లభించే అవకాశము ఏ కోశానా లేదు అని పై అభిప్రాయము యొక్క తాత్పర్యముగా భావించవచ్చు.

ఆగమము (అవరోహణము) మరియు ప్రోక్తమ్ REVELATION ప్రాప్తికాకుండా మోక్షము పొందడానికి మూలకారణమైన బ్రహ్మ ఉనికి, ఆయన బోధనలు, శిక్షా బహుమానాలు ఏమిటో అసలు మనకు తెలియనే తెలియవు అని స్పష్టమవుతూంది. నిజానికి సర్వ శక్తుమంతుడైన సర్వేశ్వరుడు మానవజాతిని సృష్టించినప్పటినుంచి ఎడతెగకుండా అపురూపమైన దైవమార్గాలను చూపుతూనే ఉన్నాడు. అవసరాన్ని బట్టి కాలానుగుణంగా ఆ మార్గాన్ని తిరిగి చైతన్యవంతం చేస్తూనే ఉన్నాడు. ఈ సందర్భంగా ఈ క్రింది శ్లోకాలను పరిశీలించవచ్చు.

లోకేస్మిన్ ద్వివిధా నిష్ఠా పురా ప్రోక్తా మయానఘ
జ్ఞానయోగేన సాంఖ్యానాం కర్మయోగేన యోగినామ్.
పాపరహితుడవగు ఓ అర్జునా! పూర్వ మీలోకమున సాంఖ్యులకు జ్ఞానయోగము, యోగులకు కర్మయోగము అను రెండు విధములగు అనుష్ఠానము నాచే చెప్పబడియుండెను. - గీత 3:3

ఇమం వివస్వతే యోగం ప్రోక్తవానహమవ్యయమ్
వివస్వాన్ మనవే ప్రాహ మనురిక్ష్వాకవే బ్రవీత్.
ఏవం పరమ్పరాప్రాప్తమిమం రాజర్షయో విదుః
స కాలేనేహ మహతా యోగో నష్టః పరన్తప.
నాశరహితమగు ఈ యోగమును పూర్వము నేను సూర్యునకు జెప్పితిని. సూర్యుడు వైవస్వత మనువున కుపదేశించెను. మనువు ఇక్ష్వాకునకు బోధించెను. ఈ ప్రకారముగా పరంపరగా వచ్చిన ఈ యోగమును రాజర్షులు తెలిసికొనిరి. చాలా కాలం గడిచి నందున ఆ యోగమిపుడీ లోకమున అదృశ్యమైనది. -గీత 4:1,2

స ఏవాయం మయా తేద్య యోగః ప్రోక్తః పురాతనః
భక్తోసి మే శాఖా చేతి రహస్యం హ్యేతదుత్తమమ్.
నీవు నా భక్తుడుగను, మిత్రుడుగను నున్నవు కావున ఆ పురాతనమైన యోగమునే ఇపుడు తిరిగి నీకు జెప్పితిని. అది మిగుల శ్రేష్ఠమైనదనియు, రహస్యమైనదనియు నెరుంగుము.  - గీత 4:3    

యోగమంటే పరమాత్ముని అవతరణ మరియు ధర్మాన్ని బోధించడం అని తెలిసింది. ఆగమము మరియు ప్రోక్తం రెండూనూ అటు "ఖురాన్" మరియు ఇటు "గీత" ప్రకారంగా "యోగము" అని గుర్తించబడినాయి.

Next page : 2

Continue Reading...